توضیحات

انجیرکوهی

انجیر وحشی یا انجیر کوهی یا انجیر طبیعی یکی از گونه‌های انجیر است که به صورت خودروُ در مناطق کوهستانی حاشیه کویر ایران می‌روید . در مقابل خشک سالی و سرما بشدت مقاوم است. تنها تفاوت این نوع انجیر با انجیر معمولی در مفاومت زیاد آن در مقابل سرما و کم‌آبی است درخت این نوع انجیر در روزنه‌های کوه‌ها و صخره‌ها می‌روید. انجیر رسیده آن شیرین و با طعمی نزدیک به ترش می‌باشد. این میوه یکی از قدیمی‌ترین گونه‌های گیاهی است که برای انسان شناخته شده بوده‌است. هنوز هم انسان و حیوانات و پرندگان و حتی خزندگان از این انجیر به عنوان خوراکی استفاده می‌کنند.

انجیر کوهی در مناطق پر باران معمولاً میوه نمی‌دهد. انجیر کوهی میوه دار در کوه‌های کردستان به ویژه در مناطق کوهستانی اورامانات به وفور وجود دارد.  خشک شده آن را در قدیم به عنوان تنقلات و آجیل استفاده می‌کرده‌اند. در اطراف اورامانات و کوه‌های اطراف  که بخش شرقی کوه‌های کردستان است درختان بسیار کهن‌سالی از انجیر کوهی و پسته کوهی وجود دارد. این نوع انجیر دارای خواص بسیار زیاد پزشکی دارد.

انجیروحشی که در واقع زیرگونه ای از انجیر خوراکی می باشد. درختچه ای است صخره دوست و کند و رشد که اغلب در نقاط سنگلاخی و شیب دار نواحی کوهستانی نیمه خشک رویش دارد. این گیاه درختچه ای است دارای سیستم ریشه ای فوق العاده فعال و سازگار به نوسانات شدید رطوبتی می باشد. انشعابات ریشه های انجیر وحشی در شکاف سنگها ، جایی که تنها در محدوده یقه و منطقه ریشه این گیاه ، مقدار ناچیزی خاک وجود دارد ، نفوذ می کند.

انجیر وحشی (ویژگی های درخت )

در برخی موارد فعالیت شدید سیستم ریشه ای گیاهان در منافذ سنگها ، منجر به شکستن و خرد کردن سنگها نیز می شود. ولیکن در کوههای ارتفاعات سیاه کوه، کوههای یخ آب و کوشکوه نیز به طور پراکنده در منافذ تخته سنگها دیده می شود. وجود این قبیل گونه های درختچه ای بسیار مقاوم و سازگار ، استعداد و پتانسیل منطقه را در ایجاد پوشش استپ – جنگل بالا می برد. و چنانچه خواص اکولوپیک چنین عناصری شناخته شود ، قطعا” در احیاء نواحی سنگلاخی و تراسهای در حال فرسایش کمک بسیار موثری برای مدیریت دستگاههای اجرایی در امر منابع طبیعی خواهد بود. میوه های این گیاه ، شیرین و دارای ارزش غذایی می باشد، به همین دلیل اغلب به صورت میوه های خشک در آجیل و تنقلات مورد استفاده قرار می گیرد.